ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਕਰਮ ਅਲੀ ਸ਼ਾਹ

1. ਇਸ਼ਕ ਪਿਆਰੇ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਆਂਵਦਾ

ਇਸ਼ਕ ਪਿਆਰੇ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਆਂਵਦਾ, ਕਰ ਕਰ ਜ਼ੋਰ ।
ਚੁਪ ਚੁਪਾਤੀ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਿਆ, ਮੁਲਖੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਸ਼ੋਰ ।
ਨੀਂਦਰ ਭੁਖ ਅਰਾਮ ਨ ਮੂਲੇ, ਮਾਰੀ ਗਈ ਸਭ ਤੌਰ ।
ਬਿਰਹੋਂ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਸੀਨੇ ਮੇਰੇ, ਲੀਤਾ ਖ਼ੂਨ ਨਿਚੋੜ ।
ਹਿਜਰ ਅਸਾਡਾ ਖ਼ਿਆਲ ਨ ਛਡਦਾ, ਮੁਢਾਂ ਦਾ ਹੀ ਚੋਰ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਮੈਂ ਹੁਸੈਨ ਦੇ ਅਗੇ, ਨਿਤ ਅਰਜ਼ਾਂ ਕਰਾਂ ਹਥ ਜੋੜ ।

2. ਪਿਆਰੇ ਦੇ ਲੜ ਲਗ ਕੇ

ਪਿਆਰੇ ਦੇ ਲੜ ਲਗ ਕੇ, ਹੋਈਆਂ ਨਜ਼ਰੋਂ ਨਜ਼ਰ ਨਿਹਾਲ।
ਜਿੰਦ ਕਰਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਨੀ ਓਸ ਥੋਂ, ਦੂਜੀ ਕਰੇਸਾਂ ਮਾਲ ।
ਬਹਿਸਾਂ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ ਨੀ ਮਾਏ, ਭੱਠ ਪਏ ਝੰਗ ਸਿਆਲ ।
ਮੈਂ ਉਸ ਮਾਹੀ ਦੀ ਹੀਰ ਸਲੇਟੀ, ਕੀ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਜ਼ਾਲ ।
ਮਲੀਰ ਕੋਟਲਾ ਕਰਮ ਅਲੀ ਨੂੰ ਦਿਤਾ, ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਜਮਾਲ ।

3. ਅਜ ਕੋਈ ਆਵੰਦੜਾ

ਅਜ ਕੋਈ ਆਵੰਦੜਾ, ਹਲਨ ਚੋਲੀ ਦੇ ਬੰਦ ।
ਰੱਬ ਕਰੇ ਜੇ ਪਿਆਰਾ ਆਵੇ, ਹੋ ਬੈਠਾਂ ਮੈਂ ਆਨੰਦ ।
ਲੇਖ ਅਸਾਡੇ ਹੋਵਨ ਚੰਗੇ, ਘਰ ਆ ਜਾਵੇ ਚੰਦ ।
ਚਰਖਾ ਚੁਕ ਪਰੇ ਕਰੋ ਸਈਓ, ਪਵੇ ਨ ਮੈਥੋਂ ਤੰਦ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਨਿਤ ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦਾ, ਖੜੀ ਉਡੀਕਾਂ ਪੰਧ ।

4. ਵੇ ਦਿਲਾਂ ਦਿਆ ਜਾਨੀਆਂ

ਵੇ ਦਿਲਾਂ ਦਿਆ ਜਾਨੀਆਂ, ਕਿਉਂ ਗਇਆ ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ।
ਵਾਸਤੇ ਰੱਬ ਦੇ ਤੂੰ ਇਕ ਵਾਰੀ, ਭੇਜ ਕੇ ਕਾਸਦ ਸੱਦ ।
ਕੀ ਕਰਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾ ਆਵੇ, ਇਸ਼ਕ ਰਚਿਆ ਹੱਡ ਹੱਡ ।
ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਚਲ ਮੈਨੂੰ, ਖੇੜਿਆਂ ਤੇ ਲਵੀਂ ਕੱਢ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਲਗਦਾ, ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦਾ ਕੱਦ ।

5. ਮੰਨ ਤੂੰ ਖਾਵੰਦ ਦਾ ਕੁੜੇ ਫ਼ਰਮਾਉਣਾ

ਮੰਨ ਤੂੰ ਖਾਵੰਦ ਦਾ ਕੁੜੇ ਫ਼ਰਮਾਉਣਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਲਖ ਲਖ ਛਿਮਕਾਂ ਮਾਰੇ, ਸਿਰ ਸਿਜਦਿਓਂ ਨਹੀਂ ਚਾਵਣਾ ।
ਇਸ ਬੁਤ ਨੂੰ ਪਏ ਕੀੜੇ ਖਾਵਣ, ਕੋਈ ਦਿਨ ਦਾ ਹਈ ਪਰਾਹੁਣਾ ।
ਜੋ ਕੁਛ ਕਰੇਂ ਸੋ ਨੇਕੀ ਕਰ ਲੈ, ਫਿਰ ਏਥੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਲਖ ਝਿੜਕਾਂ ਓਹ ਦੇਵੇ, ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਹੈ ਗਲ ਲਾਵਣਾ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਰਖ ਖਾਵੰਦ ਰਾਜ਼ੀ, ਫਿਰ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਨਾ ਆਵਣਾ ।

6. ਹਾਦੀ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤ ਲਗਾ

ਹਾਦੀ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤ ਲਗਾ, ਕੁੜੇ ਨਹੀਂ ਮੁੜਨਾ ।
ਦੇਖ ਕੇ ਆਜਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਨੇ, ਲਾ ਲਈ ਅਪਨੇ ਚਰਨਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਦੋਜ਼ਖ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਵੇ, ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਤੁਰਨਾ ।
ਸ਼ਹੁ ਦਰਿਆਉ ਚਲਣ ਜੇ ਖ਼ੂਨੀ, ਬਿਨ ਬੇੜੀ ਤੇ ਤਰਨਾ ।
ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਹਟਕਨ ਮਾਪੇ, ਨੀ ਦੂਜਾ ਯਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ ।
ਲੋਕ ਦੇਵਨ ਜੇ ਲਖ ਲਖ ਤਾਹਨੇ, ਮੂਲ ਨਹੀਂ ਅਸਾਂ ਡਰਨਾ ।
ਜਾਣ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ਾਨਾ ਕਾਅਬਾ, ਸਿਰ ਕਦਮਾਂ ਪਰ ਧਰਨਾ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਲੈ ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਨੂੰ, ਸ਼ਹਿਰ ਵਟਾਲੇ ਵੜਨਾ ।

7. ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਸਦ ਲੈ ਜੀ

ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਸਦ ਲੈ ਜੀ, ਪਿਆਰੇ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ।
ਦਿਲ ਸਾਡੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲਗਦੇ, ਮਿਠੜੇ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ।
ਸਾਡੇ ਵਲੋਂ ਜੇ ਕਸਮ ਹੈ ਤੈਨੂੰ, ਮਨ ਦੀਆਂ ਘੁੰਡੀਆਂ ਖੋਹਲ ।
ਜੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਨਜ਼ਰੀ ਆਵੇਂ, ਜਿੰਦੜੀ ਦੇਵਾਂ ਘੋਲ ।
ਸੀਨੇ ਦੇ ਸੰਗ ਲਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ, ਹਸ ਹਸ ਕਰਾਂ ਕਲੋਲ ।
ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦੇ ਬਾਝੋਂ ਜਿੰਦੜੀ, ਗਈ ਕਰਮ ਅਲੀ ਅਨਮੋਲ ।

8. ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੇ

ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੇ, ਬਚ ਬਚ ਕੇ ਹੁਣ ਰਹੀਏ ।
ਭੇਤ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਮਹਿਰਮ ਬਾਝੋਂ, ਨਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਹੀਏ ।
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭ ਮੋਹ ਹੰਕਾਰੀ, ਫਿਰ ਇਨ ਕੋ ਮਾਰ ਖਲਈਏ ।
ਸੋਹੰਗ ਓਹੰਗ ਹਿਰਦੇ ਲਾ ਕੇ, ਤਾੜੀ ਜਮਾ ਕੇ ਬਹੀਏ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਨਿਤ ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦੇ, ਗਾਈਏ ਖ਼ੂਬ ਸਵਈਏ ।

9. ਤੈਂ ਗਲਾਂ ਕੀ ਕੀਤੀਆਂ ਅਛੀਆਂ

ਤੈਂ ਗਲਾਂ ਕੀ ਕੀਤੀਆਂ ਅਛੀਆਂ,
ਵੇ ਪਰ ਯਾਦ ਰਖੀਂ ਸੱਜਣਾ ।
ਰੋਜ਼ ਹਸ਼ਰ ਤਕ ਖਿਆਲ ਨਾ ਛਡਸਾਂ,
ਪਰ ਮੈਂ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਕਚੀਆਂ ।
ਵੇ ਪਰ ਯਾਦ ਰਖੀਂ ਸੱਜਣਾ,
ਕੀ ਹੈ ਸ਼ਰਮ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਾਨੂੰ,
ਜਦ ਖੋਹਲ ਖੋਹਲ ਘੁੰਗਟ ਮੈਂ ਨਚੀਆਂ ।
ਖ਼ੂਨੀ ਨੈਣ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਨੋਕਾਂ,
ਵਿਚ ਸੀਨੇ ਦੇ ਧਸੀਆਂ ।
ਮੈਂ ਪੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦੇ ਸੀਨੇ ਲਗ ਕੇ,
ਕਰਮ ਅਲੀ ਫਿਰ ਹਸੀਆਂ